วันพุธที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2554

กลอน ขำๆ

มีคนขอความรักเธอหรือเปล่า
มีคนเคยถามข่าวคราวเธอบ้างไหม
มีคนเคยบอกรักเธอหรือเปล่าดวงใจ
หากไม่มีชาติหน้าตอนบ่าย ๆ ก็แล้วกัน

แขนเธอหักรักได้ฉันไม่ว่า
ขาเธอหักรักได้ฉันไม่สน
คอเธอหักรักได้ไม่กังวล
แต่พิกล ดั้งเธอหักรักไม่ลง

ฝากความคิดถึงไปตอนเธอหลับ
ส่งไปตามสายลมรู้บ้างไหม
ถ้าอยากรู้ว่าพี่ส่งอะไรไป
ลองตดใส่พัดลมแล้วดมดู

ฝากความรักไปตามสายไฟ
เธออยากรู้ไหม ความคิดถึง
ลองเอานิ้วแหย่ปลั๊กไฟ ดูแล้วกัน
จะได้รู้ว่าความรักฉัน มันมากมาย

วันใดที่เธอล้มลง เธอยังคงมีฉันอยู่เคียงข้าง
และพร้อมที่จะทำทุกอย่าง
เพื่อขัดขวางไม่ให้เธอลุกขึ้นยืน

เมื่อคืนฝันสยอง ตีสองกว่า
ฝันไปว่าได้นอนซบ กับศพผี
นอนขึ้นอืดค้างตาย มาหลายปี
เหมือนนรกอวีจีที่น่ากลัว
เหม็นตลบอบอวนไปทั่วห้อง
ไม่กล้ามอง ต้องนอนคดนอนหดหัว
ตกใจตื่น ขนลุกซู่ดูน่ากลัว
โอ้ชัวว์ ๆ พระอาจารย์............นอนตด สลดใจ

มีคารมบาดตา
วาจาบาดจิต
หากท่านยิ้มสักนิด
โลกจะเป็นพิษขึ้นเยอะ

แอบรักเขาข้างเดียวเหมือนเกลียวเชือก
เขารักเราเผือเลือก หารู้ไม่
เขาไม่รักเราแล้วก็แล้วไป
ไม่เป็นไรเพื่อนเอ๊ย..กระเทยมี

พบเธอครั้งแรกแปลกใจนัก
ดั้งก็หัก ตาก็ตี่ นี้หรือหญิง
แต่ยังไง ฉันก็รักเธอจริง ๆ
เพราะฉันยิ่งอัปลักษณ์ มากกว่าเธอ

อยากเป็นตุ๊กตาหมีให้เธอกอด
อยากเป็นทะมะก๊อต ให้เธอเลี้ยง
อยากเป็นหมอนข้างอยู่คู่เคียง
อยากเป็นนกเอี้ยง เลี้ยงพวกเธอ

ห่วงนัก ห่วงใย ห่วงนัก ห่วงหนา
ห่วงนัก ห่วงว่า..ใครจะหาหญ้าให้เธอกิน
สละเพศคฤหัสถ์เข้ามาบวช
ตั้งใจสวดพระธรรมคำสั่งสอน
หญิงใด ๆ อย่าเข้ามาเว้าวอน
ไม่ออนซอน เพราะเดี๋ยวนี้ มีกระเทย

ใครจะเปรียบเทียบพอ.เหมือนดาราไม่เคยโกรธ
ใครจะโทษเสียงพอ.เหมือนพี่ฟลุ๊กไอน้ำ ไม่เคยสน
มีคนทักพอ.ว่าเหมือนติ๊กเจษฏาพรมาหลายคน
แต่สุดทน มีคนบอกว่าหน้าเหมือนแอดดี้ ไม่ดีเลย

วันนี้มีเรื่องจะประกาศ จึงต้องมาประกาศ
ถ้าไม่ใช่เรื่องประกาศ ก็คงไม่มาประกาศ
แต่วันนี้เป็นเรื่องประกาศ เลยมาประกาศ

จะถามว่ารักไหม ไม่ขอตอบ
จะถามว่าชอบ ไม่ชอบ ตอบไม่ได้
จะตอบได้ เพียงรักแต่แค่จริงใจ
ขอตอบได้เพียงรักแค่ ชั่วนิรันดร์

กลอนภาษาอังกฤษ
ศาสนานับมื้อส่วย คันกะบวยนับมื้อซือ
ซุ้มผู้สาว นับมื้อดื้อ ตีคิ้วใส่พระเณร
แต่คันพระเณรเฮาบ่อเอา พระเณรเฮาบ่ให้ท่า
ผู้สาวใสสิกล้าดื้อ ตีคิ้วใส่พระสงฆ์ (กระเทยเอ้ย)

เทพบุตรจุติลงมาเกิด
ถือกำเนิดเป็นวานร ตอนตีสี่
เลือกเป็นใหญ่ในป่าวนารี
ลิงตัวนี้ คือท่าน ผู้อ่านเอย

สักวา นั่งขี้ดี ๆ หน่อย (เปรี้ยวปาก)
ค่อย ๆ ปล่อยบรรจง ลงในถัง
กินน้อย ขี้น้อย พึงระวัง
ขี้ติดถัง ล้างยาก ลำบากเอย

เมื่อได้ตด สดชื่น ระรื่นตูด
เมือได้สูด กลิ่นตด อันสดใส
ตดกับตดชนกัน ก็บรรลัย
เมื่อคุณปิดจมูกไว้ ใครจะดม
(ตดมากไป ออกทั้งขี้ ไม่ดีเลย)



กลอนซึ้ง
เกลียดรัก ที่จำเจ
เกลียดเสนห์ที่รุนแรก
เกลียดรักที่เสแสร้ง
เกลียดอย่างแรง คนหลายใจ

อยากจะเขียนคำว่าเหงาตัวเท่าบ้าน
เขียนสักล้าน ล้านคำ คำว่าเหงา
อยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย ไฉนเรา
จึงโศกเศร้า เหงาใจ ในฝูงชน

อย่านอนตื่นสาย
อย่าหน่ายทำกิน
อย่าหมิ่นเงินน้อย
อย่าคอยวาสนา
อย่าทิ้งฝา...โออิชิ (ฮา)

พ่อแม่ต้องกตัญญู
คุณครูต้องเคารพ
เพื่อนดีต้องหมั่นคบ
แล้วจะพบความเจริญ

พนันกัญชา สุราบุหรี่ ยาบ้ายาอี เป็นสิ่งไม่ดี
เป็นผีกินคน ทำให้เป็นคนยากจน
เป็นคนเหลวไหล ทรัพย์สินเสียหาย
ร่างกายเป็นภัย หากเลิกไม่ได้ ต้องกลายเป็นผี
ไม่เผลอสติ ไม่ริมักง่าย ไม่นอนตื่นสาย
ไม่หน่ายการเรียน ไม่เพียรทำชั่ว ไม่มั่วการคุย
ไม่ชุ่ยการงาน ไม่ผลาญการเงิน ไม่ห่างเหินศีลธรรม ทำแต่ความดี ทุกลมหายใจ

วันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ธรรมะกับความรัก

ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมมีทุกข์ คำกล่าวนี้ยังคงใช้ได้อยู่ทุกสมัย เพราะนั่นคือความจริงแท้และแน่นอน หากจะรักแล้วไม่ให้ทุกข์ก็ต้องเรียนรู้ความจริงในรักให้แน่ชัดกันซะก่อน…!

1. การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า คือการรักใครสักคน แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้ และต้องมาเสียใจภายหลัง

2.ความรักคือความรู้สึกที่คุณยังห่วงใยใครสักคนอยู่ แม้จะแยกความรู้สึก ความลุ่มหลง และความสัมพันธ์แบบรักใคร่ออกไปแล้ว

3. สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต คือการพบคนที่มีความหมายอย่างมากสำหรับเรา แต่มาค้นพบภายหลังว่าเราไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนั้น และจะต้องปล่อยให้ผ่านพ้นไป

4.เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง ประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้น แต่เราก็มัวแต่มองประตูที่ปิดลงไปแล้วเนิ่นนาน จนกระทั่งเรามองไม่เห็นประตูที่เปิดไว้รอเรา

5.เพื่อนที่ดีที่สุด คือคนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกัน โดยไม่พูดอะไรกันสักคำ แต่สามารถเดินจากไปด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกันอย่างประทับใจที่สุด

6. เป็นความจริงที่เราไม่สามารถรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่ จนกว่าเราจะสูญเสียมันไป แต่ก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้าง จนกระทั่งสิ่งนั้นเข้ามาหาเรา

7.การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคน ไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ก็ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเรา

8.มีสิ่งที่ คุณต้องการจะได้ยิน แต่คุณจะไม่ได้ยินมันจากปากของคนที่คุณอยากได้ยิน แต่อย่าทำตัวเป็นคนหูหนวก โดยไม่รับฟังสิ่งนั้นจากคนที่เขาบอกกับคุณจากหัวใจ

9.อย่าบอกลา ถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณไปไหว อย่าพูดว่าคุณไม่รักคนๆ นั้นอีกแล้ว ถ้าคุณไม่สามารถทำใจได้

10.ความรักมักมาเยือนผู้ที่ยังคงหวัง ถึงแม้ว่าจะผิดหวัง และมาเยือนผู้ที่ยังคงเชื่อ ถึงแม้ว่าจะถูกทรยศหักหลัง
และจะมาเยือนผู้ที่ยังคงรัก ถึงแม้จะเคยเจ็บปวดมาก่อน

11. การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต

12.อย่ามองใครจากหน้า ตา เพราะมันอาจหลอกเราได้ อย่ามองใครจากความร่ำรวย เพราะมันไม่จีรังยั่งยืน ให้มองหาคนที่ทำให้คุณยิ้มได้ เพราะเพียงยิ้มเดียว สามารถทำให้วันที่หม่นหมองกลับสดใส ขอให้คุณพบคนที่ทำให้คุณยิ้มได้

13.มีช่วงเวลาในชีวิตที่คุณคิดถึงใครสักคน จนกระทั่งอยากดึงเขามาจากความฝัน เพื่อกอดเอาไว้ ขอให้คุณได้ฝันถึงคนพิเศษนั้น

14.ฝัน ถึงสิ่งที่คุณต้องการฝัน ไปในที่ที่คุณต้องการไป เป็นในสิ่งที่คุณต้องการเป็น เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว
และมีโอกาสเดียวที่จะทำทุกสิ่งที่คุณต้องการ

15. ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์ และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข

16.เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวด รู้ไว้เถอะว่าคนอื่นก็เจ็บปวดจากสิ่งเดียวกันเช่นกัน

17. คำพูดที่ไม่ได้ยั้งคิดอาจก่อให้เกิดความขัดแย้ง คำพูดที่โหดร้ายอาจทำลายชีวิต คำพูดที่เหมาะกาลเทศะอาจลดความเครียด คำรักอาจเยียวยาและทำให้มีสุขได้

18จุดเริ่มของความรักคือการปล่อยให้คนที่เรารักเป็นตัวของตัวเอง อย่าดึงเขาจากภาพความเป็นเขา

19.คนที่มีความสุขที่สุด ไม่ได้หมายความว่าเขามีสิ่งที่ดีที่สุด เพียงแต่เขาสามารถทำสิ่งที่เขามีให้ดีที่สุดได้ต่างหาก

20. ความสุขรออยู่เบื้องหน้าผู้ที่มีน้ำตา ผู้ที่เจ็บปวด ผู้ที่ค้นหา และผู้ที่พยายามแล้ว เพราะมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้จักคุณค่าของผู้คนที่ได้สัมผัสชีวิตพวกเขา

21.ความรักเริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม งอกงามด้วยรอยจูบ และจบลงด้วยคราบน้ำตา

22. อนาคตที่สดใสมีรากฐานอยู่บนอดีตที่ถูกลืม คุณไม่สามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ดีถ้าหากไม่รู้จักปล่อยวางความผิดพลาดใน อดีต และความปวดใจ

23.คุณร้องไห้ตอนคุณเกิดในขณะที่คนรอบข้างกำลัง ยิ้ม จงมีชีวิตอยู่เพื่อเมื่อตอนคุณตาย คุณจะเป็นคนที่ยิ้ม ในขณะที่คนรอบข้างร้องไห้ให้คุณ

วันจันทร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

กรรม

ผู้ สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเดียวกันเมื่อเวลาผ่านไป 15 ปี 20 ปี จะพบว่า เพื่อนร่วมรุ่นบางคนมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างไม่น่าเชื่อ บางคนก็ยังผจญชะตากรรมอันเลวร้าน มีความเป็นอยู่อย่างลำบากยากแค้น อย่างไม่น่าเป็นไปได้


ถ้าเราจะเอาความประพฤติดีประพฤติชอบเป็น หลัก ก็มีเหตุการณ์บางอย่างทำให้สงสัย เพราะผู้มีอำนาจวาสนาบางคน ก็มีพฤติกรรมอันเลวทรามต่ำช้า หากจะถือผลงานเป็นข้อพิจารณา ก็ไม่รู้สึกปลอดโปร่งใจ เพราะบางคนก้าวขึ้นสู่ที่สูงโดยไม่มีผลงานที่ดีเด่นแม้แต่ชิ้นเดียว ถ้าจะใช้ผลบุญในอดีตชาติเป็นหลักในการพิจารณา ก็เป็นเรื่องรู้ยาก เห็นยาก เข้าใจยาก


ผู้มีบุญบารมีใกล้เคียงกัน ประกอบการบุญการกุศลมาในระดับเดียวกัน ก็ควรจะมีสภาพความเป็นอยู่คล้ายคลึงกัน ได้รับความสุขความทุกข์เท่าเทียมกัน แต่ก็มีหลายครั้งหลายกรณีที่สภาพการณ์มิได้เป็นเช่นนั้น สิ่งที่เป็นเหตุสำคัญให้เกิดความแตกต่าง ทางไสยศาสตร์บอกว่า เป็นด้วยเหตุเจตจำนงในการปฏิสนธิ พูดง่ายๆ คือ เกิดมาทำไม?

1. เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม จะมีความเป็นอยู่ยากแค้นกว่าปกติ

เมื่อ เป็นมนุษย์ในชาติปางก่อน เขาเคยทำบุญทำกุศลไว้มาก ทำบาปไว้บ้าง บาปไม่เกิน 30% ของผลกรรมทั้งหมด เมื่อตายไปจึงได้ขึ้นไปเสวยสุขบนสวรรค์ ครั้งเสวยสุขไปได้ชั่วระยะหนึ่ง เกิดความไม่สบายใจต้องลงมาเกิดเป็นมนุษย์ชดใช้กรรมเก่า 30% นั้นอีก จึงตัดสินใจลงมาเกิดก่อนกำหนดผลบุญจะสิ้น ลงมาชั่วคราว เพื่อใช้หนี้กรรม ผู้ที่ลงมาใช้หนี้กรรมในโลกมนุษย์นี้ จะได้รับความทุกข์ทรมาน ถูกบีบคั้นทารุณต่างๆ แต่ความเดือดร้อนนั้นๆ จะไม่มีฤทธิ์หันเหให้เขาไปสู่ความชั่วร้ายเป็นอันขาด ครั้นชดใช้กรรมหมาดสิ้นแล้วก็จะได้กลับไปเสวยสุขบนสวรรค์อีก (กรณีของบิ๊ก ดีทูบี เป็นไปได้ไหม ที่กำลังใช้กรรม)


2. เกิดมาเพื่อเสวยผลบุญ จะเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

เมื่อ โลกมนุษย์เกิดความระส่ำระสายเดือดร้อน จะมีเทพองค์หนึ่งหรือจำนวนหนึ่งลงมาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อช่วยแก้สถานการณ์อัน เลวร้ายนั้น เทพผู้เสียสละความสุขในแดนสวรรค์เพื่อสร้างบารมีเช่นนี้ ตลอดชีวิตจะมีการต่อสู้เพื่อสังคม เพื่อความดีงาม เพื่อเสรีภาพ ต่อสู้อย่างไม่หยุดหย่อน ครั้นภาวะแวดล้อมต่างๆ พ้นขีดอันตรายแล้ว เทพในร่างมนุษย์นั้นก็จะละโลกนี้ไป
ปกติ เทพสร้างบารมีจะไม่ยอมเสวยสุข รับความชื่นใจจากผลงานของตนเอง พอทำภาระกิจของตนเองสำเร็จ ก็จะอำลาโลกทันที กลับไปเสวยสุขในโลกเบื้องสู้งต่อไป


3. เกิดมาเพื่อสร้างบารมี

จะไม่สนใจในการสร้างหลักฐาน แต่จะตั้งหน้าตั้งตาประกอบแต่การบุญ การกุศล
เทพ บางองค์บางคณะ ยอมเสียสละความสุข ความบันเทิงใจในสวรรค์ ในขณะที่พวกเทพชั้นเดียวกันส่วนใหญ่ยังคงเสวยสุขอยู่เบื้องบน ตัวเองยอมจุติลงมาเกิดในตระกูลกษัตริย์ ในราชวงศ์ ในตระกูลพราหมณ์ผู้มั่งคั่ง เพื่อเสวยสุข แสวงหาความสำราญในโลกมนุษย์ เป็นผู้นำปวงชน ปกครองคนหมู่มากให้มีความสุข เป็นการสร้างบารมีพร้อมกันไปในตัว


4. เกิดมาเพื่อเสวยสุขและทุกข์ตามกรรมที่ทำมาในอดีตชาติ

มนุษย์ บางคนไม่สนใจเรื่องบุญเรื่องบาปกเลย ไม่รู้เรื่องนรก สวรรค์ แต่เขาก็ทำบุญไว้มากกว่าทำบาป บุญกุศลนั้นมีไม่ถึง 65% ไม่มากพอ ไม่รุนแรงพอ ที่จะส่งเขาขึ้นสวรรค์ ทำบาปไว้เล็กน้อยไม่เกิน 40% บาปไม่มีอำนาจพอที่จะฉุดเขาลงไปรับความทุกข์ทรมานในโลกเบื้องต่ำ
มนุษย์ พวกนั้นเมื่อตายแล้วจะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก เสวยผลบุญผลบาปตามกรรมที่ทำไว้ในอดีตชาติ เขาจะใช้ชีวิตเฉกเช่นเดียวกับสามัญชนทั่วไป แสวงหารักแท้ ดิ้นรนเพื่อตำแหน่งหน้าที่การงาน นิยมชมชอบความมีหน้ามีตา ต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งความมั่นคง หากเขาจะทำความดี เขาก็จะทำความดีด้วยเห็นว่าเป็นหน้าที่ของบุคคลต่อสังคม

5. เกิดมาเพื่อทำลายล้าง

มนุษย์ บางคนเป็นผู้มากไปด้วยความแค้น ผูกใจเจ็บแม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ยอมเสียเปรียบใคร ถือว่าตัวเป็นพระเจ้าผู้สร้าง พระเจ้าผู้บันดาล จะต้องบันดาลให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัวเขาเป็นไปอย่างมีระเบียบ ตามที่เขาต้องการ
หากในอดีตชาติ เขาถูกศัตรูกลั่นแกล้งทรมาน ถูกเพื่อนมนุษย์ในทรามบางคนหักหลัง ทรยศ คดโกง เขาจะต้องหาทางตอบแทนล้างแค้นให้สาแก่ใจ ขณะวางแผนงานปฏิบัติการจองเวรอยู่นั้น ศัตรูคู่แค้นของเขาก็มีอันต้องจบชีวิตไปเสียก่อน เขาครุ่นคิดด้วยความเสียดาย เสยใจอย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนตลอดชีวิต ด้วยอำนาจความแค้น บุคคลนั้นจะเกิดมาร่วมภพร่วมชาติกับศัตรูของเขาในชาติก่อน ทำลายล้างผลาญกันตั้งแต่ต้นจนจบ เช่น

- ลูกชาย เจ้าสำราญ ล้างผลาญทรัพย์สมบัติที่พ่อแม่เก็บออมสะสมไว้เป็นเวลานาน
- ภรรยา โขกสับสามี จิหัวสามีใช้เยี่ยงทาส
- อาจารย์ กลั่นแกล้งนักศึกษา โยกโย้ ยึกยัก ทำจนกระทั่งนักศึกษาต้องออกจากสถาบัน โดยไม่ได้รับประกาศนียบัตร

ทำไมคนบางคนที่มีแต่ความทุกข์ยากลำบาก มีที่มาของการเกิดดังนี้

1. หนีนรกมาเกิด

สัตว์ นรกบางตนรับใช้กรรมในนรกยังไม่ทันหมดสิ้น ก็หนีมาเกิดในโลกมนุษย์ ครั้นนายนิรยบาลทราบเรื่อง ก็จะให้ยมทูตมารับวิญญาณกลับไปทรมานอีก สัตว์นรกในร่างมนุษย์นี้จะอายุสั้น ตายตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะยมทูตมาคร่าเอาตัวกลับไป


2. หนีแดนโจรมาเกิด

สัตว์ ในแดนโจรบางคนทนทุกข์ทรมานในแดนโจรยังไม่สิ้นกรรม ก็หลบหนีมาสู่โลกมนุษย์ ด้วยผลกรรมอันยังคงตกค้างอยู่ เกิดมาจะเป็นคนพิการแต่กำเนิด หรือมิฉะนั้น ก็มีอุบัติเหตุทำให้กลายเป็นคนพิการในที่สุด

3. หนีแดนเปรตมาเกิด

เปรต ที่ยังไม่สิ้นกรรม หนีมาเกิดเป็นมนุษย์ จะเป็นผู้ที่อดอยากยากไร้ หิวโหย หาได้ไม่พอปากท้อง อดมื้อกินมื้อ หรือกินแต่ของบูดเน่า ของเหลือเดน

4. หนีแดนปีศาจมาเกิด

ผู้ ที่ชอบรีดนาทาเร้น ใช้เล่ห์เหลี่ยมอุบายวิธีต่างๆ เอาผลประโยชน์ของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง ตายแล้วจะต้องไปต่อสู้ฟาดฟันกันเองในแดนปีศาจ บางตนใช้กรรมยังไม่สิ้นก็จะหนีมาเกิดเป็นมนุษย์
คนพวกนี้เมื่อเกิดมาจะเป็นคนอาภัพ ได้รับการสบประมาทดูถูกเหยียดหยาม ถูกเอารัดเอาเปรียบจากสังคมและคนที่เกี่ยวข้อง